Planning - doe als de homo sapiens!

Het maken van plannen is zo oud als de mensheid. Al vanaf het moment dat de mens vooruit begon te denken en gezamenlijk op jacht ging werden plannen 'gesmeed' om een zo goed mogelijk resultaat te behalen. Bij het tot stand komen van deze plannen was er in het begin nog louter sprake van (non-)verbale communicatie.

Met het optekenen van de eerste jachttaferelen, de fameuze grot tekeningen van de jacht op dieren, werd mogelijk de eerste planning vorm gegeven. De plannen werden letterlijk 'opgetekend' en representeerde zowel de activiteit (de jacht) als het doel (de vangst). Zelfs zou je kunnen stellen dat ook de middelen in de tekeningen werden weergeven (de jager en zijn speer). Stel je eens voor dat een groep homo sapiens in een grot, bij een vuur, de strategie van de volgende jacht bespraken en zo de tekening gebruikte om hun planning te verbeteren. Gaat het te ver om dit een 'project kick-off' te noemen?

Tot 1910 was visualisatie van 'planning' vooral gericht op het inzichtelijk maken van de activiteiten in de vorm van tekeningen, schilderijen, beeldende kunst etc. Het uitvoeren van de plannen en planningen was een proces! In 1910 publiceerde Henry Gantt zijn 'Barchart' en maakte het mogelijk plannen vooraf in een presentatie vorm te gieten waarin de factor tijd ook weergegeven werd. Zijn methodiek maakte het mogelijk niet alleen het 'einddoel' en de 'middelen' weer te geven maar ook de 'werkwijze' van de uitvoering chronologisch inzichtelijk te maken. Door dit vast te leggen en te communiceren ging de focus van degene die het project uitvoerde meer naar beheersing in plaats van besturing. Plannen en planningen werden hiermee een product (de Barchart).

Met de verdere ontwikkelingen in het vakgebied Planning, CPM/PERT en planningsoftware pakketten, werd de focus steeds meer gelegd op het genereren van een barchart projectplanning. Planning is voor velen dan ook een (eind-)product en de planner is de producent! Erkenning van de functie van planner binnen projecten en organisaties is daarmee slechts gebaseerd op een eindproduct, terwijl zoals we in het begin lazen plannen en planningen vooral door communicatie tot stand komen.

Planning moet naar mijn mening dan ook weer gezien gaan worden als proces, de planner daarmee als procesmanager. Het doel is niet de barchart projectplanning maar de begeleiding van alle projectmedewerkers, de projectmanager in het bijzonder, in het uitvoeren van het project in relatie tot de factor tijd. Hij/zij heeft hiervoor veel meer tot zijn beschikking als de barchart en moet de ruimte krijgen voor bredere deelname in het projectproces.

Ik zie nieuwe ontwikkelingen zoals 4D/xD planning als een goede stap in de richting van product naar proces. Planningen zullen in andere vormen worden weergegeven. We hebben de middelen om de factor tijd en de weergave (de tekeningen) met elkaar te combineren.

Planners roep ik hierbij dan ook op het gebruik van de barchart te minimaliseren! Nee, niet wegdoen maar vraag je af welk detail je aan eenieder laat zien. Denk na over dit detail, denk na over andere weergave vormen en ga communiceren met de betrokkenen. Praat niet zozeer over verdere details maar over strategie, middelen, risico's en het doel. Ga net als de homo sapiens met elkaar rond het kampvuur en bespreek het project.

Plannen is een proces, geen product!

Succes!

Ed

Tijdreizen is binnenkort mogelijk

Volgens kosmoloog/wetenschapper Stephen Hawking is het mogelijk dat de mens in de toekomst vooruit kan reizen in de tijd. Als liefhebber van het begrip tijd en de beheersing van tijd in (en invloed op) projecten natuurlijk een bericht wat direct opvalt. Maar stel dat we dit nu al zouden kunnen, waarom zouden we dan vooruit willen reizen in de tijd?

Je kunt je afvragen wat je ermee opschiet. Omdat, volgens Hawking, terug reizen in de tijd niet mogelijk is kun je dus ook niet je ervaringen meenemen naar het heden. Je belandt dus permanent in de toekomst. Daarnaast laat je iedereen die je kent voor altijd 'achter' je en zal je ze never nooit meer terug zien (er vanuit gaande dat je wat verder als 100 jaar vooruit gaat).

Voor de wereld in het heden is er dus weinig eer te behalen met reizen naar de toekomst. Voor wie is het dan wel interessant? Misschien voor de tijdreiziger zelf? Als je naar de ontwikkelingen van de mensheid kijkt in de afgelopen decennia dan is er een hoop veranderd. Deze trend zal zich naar verwachting zeker doorzetten. Een tijdreiziger die een paar honderd jaar vooruit gaat in de tijd zal zich dan ook moeten voelen als iemand uit de middeleeuwen in ons heden. Er van uitgaande dat er in de toekomst verregaande automatisering plaatsvindt zal iedereen in systemen zijn opgenomen en zullen al onze handelingen obv biometrische gegevens worden uitgevoerd. Iemand die niet in zo'n systeem bekend is is bij voorbaat 'verdacht' en heeft beperkte mogelijkheden.

Reizen naar de toekomst is waarschijnlijk dan ook zoiets als je laten opsluiten in een dierentuin. Je kunt alles bekijken maar verder kan je er niets mee. En voordat je het weet ben jij degene die achter de tralies zit. Dus zolang we ñog niet terug kunnen, niet doen!

Gr,
Ed